ضلالت و بهانه‌جویی (قرآن)یکی از عوامل ضلالت که در آیات قرآن به آن اشاره شد، بهانه‌جویی است. ۱ - بهانه‌جويى کافرانبرخورد عنادآلود و بهانه‌جويى کافران نسبت به قرآن و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، باعث گمراهى آنان: ۱. «وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشاءُ ...؛كسانى كه كافر شدند مى‌گويند: چرا نشانه (و معجزه) اى از پروردگارش بر او نازل نشده است؟! بگو: خداوند هر كس را بخواهد گمراه مى‌كند....» ۲. «وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً ... • ... الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلى وُجُوهِهِمْ إِلى جَهَنَّمَ أُوْلئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ سَبِيلًا؛و كافران گفتند: چرا قرآن يكجا بر او نازل نشده است؟! ... آنان كه برصورتهايشان به سوى جهنم محشور مى‌شوند، بدترين محل را دارند و گمراه‌ترين افرادند.» ۲ - عناوین مرتبطعوامل ضلالت (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۱۱۲، برگرفته از مقاله «عوامل ضلالت (بهانه‌جویی)». رده‌های این صفحه : ضلالت | موضوعات قرآنی
|